فلسفه اذان و اقامه

اساسا هر گروه، جمعیت و ملتى براى معرفى خود براى امرى و تجمع در جایى، از سرود یا شعار و یا وسیله اى استفاده مى کنند. ناقوس کلیسا در مسیحیت، سرود ملى هر کشور و شیپور در برخى شهرها از آن جمله است. در اسلام نیز براى این امر مهم، اذان تشریع شد،تا نشانه اى براى تجمع مردم و آمادگى آنان برا ى نماز باشد

* اذان :شیپور توحید است

* اذان : اذن دخول برای ورود به نماز است

* اذان : سرود همه مسلمانان است

* اذان : نشانه برای تجمع مردم و آمادگی آنان برای نماز است

* اذان : فرارسیدن وقت نماز را اعلام می‏‌دارد

فضل بن شاذان درباره حکمت اذان از امام رضا(ع) روایت‏ می‏‌کند که فرمود: “اینکه مردم به اذان دستور داده شده‏‌اند، علل و حکمت‏‌های زیادی دارد، از آن‏ جمله اینکه یادآوری برای فراموش کاران و بیداری برای غافلان باشد و کسانی را که‏ وقت نماز را نمی‏‌دانند یا مشغول کار دیگری شده‏‌اند، با وقت نماز آشنا گرداند. مؤذن با اذان خود مردم را به عبادت آفریدگار فرامی‏‌خواند و آنان را به پرستش ‏خداوند تشویق می‏‌کند و با اقرار به توحید، ایمان و اسلام خود را آشکار و اعلان‏ می‏‌نماید و برای فراموش کاران، فرارسیدن وقت نماز را اعلام می‏‌دارد. مؤذن که به ‏این نام، نامیده شده است بدین جهت است که او با اذان خود، نماز را اعلام می‏‌کند.

اینکه اذان با تکبیر(الله اکبر) آغاز و با تهلیل (لَا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ) ختم می‏‌شود، بدین جهت است که خداوند عزّوجلّ خواسته است که آغاز و انجام، با نام و یاد او باشد و اسم خدا در تکبیر، در اول فصل و در تهلیل، در آخر فصل است.

اینکه هر فصل از اذان، دوبار قرار داده شده بدین جهت است که در گوش‏ شنوندگان تکرار شود و تأکید به عمل آید تا اگر کسی از بار اول غفلت کرد، از بار دوم غفلت نورزد و دیگر اینکه نماز، دو رکعت، دو رکعت است و لذا فصول اذان ‏هم دوبار، دوبار قرار داده شده است.

تکبیر در اول اذان چهار بار قرار داده شده وعلّتش این است که اذان به طور ناگهانی آغاز می‏‌شود و قبل از آن، کلامی نیست که شنونده را آگاه و متنبه گرداند. پس بار اول تکبیر، شنوندگان را برای شنیدن فصل‌های بعدی آماده می‏‌سازد.

بعد از تکبیر، شهادتین قرار داده شده زیرا اولین مرحله ایمان، توحید و اقرار به وحدانیت خداوند و دومین مرحله آن اقرار به رسالت پیامبر(ص) است و اطاعت‏ از خدا و پیامبر(ص) و شناخت آن دو، مقرون به همدیگر است و چون اصل‏ ایمان، شهادتین است، شهادتین هم هرکدام دوبار قرار داده شده، چنانکه در سایر حقوق نیز دو شاهد در نظر گرفته شده است. پس هنگامی که بنده به وحدانیت‏ خداوند و رسالت پیامبر او اعتراف کرد، به همه ایمان اقرار کرده است چون اصل ‏و اساس ایمان، اقرار به خدا و پیامبرش است.

بعد از شهادتین هم فراخوانی به نماز قرار داده شده است، زیرا اصل تشریع اذان ‏برای نماز است و وسط اذان هم برای دعوت به نماز دعوت به رستگاری و انجام‏ بهترین عمل در نظر گرفته شده است و ختم سخن (اذان) هم با اسم خداوند است‏ همانگونه که ابتدای آن با اسم خداوند بود.”